"Wrzos” to powieść obyczajowa z gatunku literatury pięknej, wydana w 1903 roku, napisana przez Marię Rodziewiczównę, polską pisarkę doby pozytywizmu, autorkę powieści historycznych, przygodowych, literatury dziecięcej, młodzieżowej i obyczajowej.
"Wrzos" to ciekawy obraz mieszczaństwa w okresie zaborów, przedstawionego ze wszystkimi jego wadami i zaletami. Akcja powieści została osnuta wokół zawartego bez miłości związku małżeńskiego, dziewczyny ze wsi i zamożnego warszawiaka.
Andrzej Sawicki, przystojny, bogaty syn adwokata, bywalec warszawskich salonów, bryluje wśród śmietanki towarzyskiej stolicy. Prowadząc hulaszczy tryb życia, angażuje się w romans z zamężną kobietą. Pod naciskiem ojca, oraz chcąc spełnić ostatnią wolę matki, godzi się na zawarcie związku małżeńskiego z dziewczyną z wiejskiego dworku.
Kazia Szpanowska to miła, spokojna, dobra, mądra i skromna panna, o szczerym sercu i prawym charakterze. Dręczona przez kapryśną macochę i ojca, który chce dla niej lepszego życia, Kazia godzi się na to małżeństwo. Przeprowadza się do Warszawy i próbuje ułożyć sobie życie, tak różne od tego, które wiodła na wsi.
Ignorowana przez męża, szuka pociechy w pracy i służbie innym. Gdy mąż prowadzi hulaszczy tryb życia ona poświęca się pomocy charytatywnej. Dbając o zdrowie innych zaniedbuje swoje. Zaraża się tyfusem i umiera. Nad trumną, wśród płaczącej rzeszy biednych, stoi Andrzej z bukietem wrzosu. Ta gorzka lektura stawia przed czytelnikiem pytanie, czy prostota i szczerość są w stanie wygrać w mieszczańskim, egoistycznym środowisku.
Polecam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz