"Opowieść wigilijna" to książka napisana w 1843 roku
przez Karola Dickensa, angielskiego powieściopisarza, kronikarza
życia ówczesnego Londynu, uznawanego za najwybitniejszego
przedstawiciela powieści społeczno-obyczajowej, w drugiej połowie
XIX wieku w Anglii.
Jest to utwór
opowiadający o wewnętrznej przemianie głównego bohatera -
Ebenezera Scrooge'a, zgorzkniałego mężczyzny w podeszłym wieku,
ponurego, skąpego, obojętnego na los innych ludzi, bogatego kupca,
którego w wigilijną noc odwiedza zjawa, duch jego zmarłego
wspólnika Jakuba Marleya.
Duch skłania go do
przemyślenia swojego życia oraz zapowiada wizytę trzech duchów,
które będą próbowały go nawrócić do szczęśliwego i godnego
życia, ducha minionych Świąt Bożego Narodzenia, ducha
teraźniejszych Świąt i przyszłych.
Wspomnienia
przywoływane przez duchy oraz miejsca, do których go przenoszą,
wywołują w nim uczucia do tej pory mu nie znane i wpływają na
zmianę jego nastawienia do ludzi.
Pierwsza zjawa
zabiera bohatera do przeszłości i pokazuje mu dawne wigilie
spędzone w samotności. Druga pokazuje tegoroczne święta spędzane
przez wielodzietną rodzinę jego pracownika , święta spędzane w
radości pomimo wielkiej biedy i choroby najmłodszego synka.
Ostatnia zjawa
przenosi go do przyszłości i pokazuje śmierć chłopca oraz jego
własną śmierć którą nikt się nie przejmuje. Współczucie,
smutek i strach to uczucia które wzbudziły duchy w tym zapatrzonym
w dobra materialne człowieku. Zrozumiał, że nie można odwracać
się od ubogich, należy okazywać dobroć, miłość i szacunek.
Największym skarbem jest rodzina i przyjaciele a nie pieniądze i
władza.
"Opowieść
wigilijna" zawiera niezwykle radosne przesłanie, mianowicie
każdy człowiek, nawet ten najgorszy, ma szansę poprawy, a jedynym
w swoim rodzaju czasem takiej właśnie przemiany, jest wigilia
Bożego Narodzenia.
Polecam