"Gavroche" - opowiadanie z gatunku Literatura Piękna, dla dzieci, młodzieży i dorosłych, napisane w 1862 roku przez Victora Hugo, francuskiego poetę, pisarza, dramaturga i prozaika. Gavroche to dwunastoletni chłopiec, bezdomne dziecko paryskiej ulicy, mały włóczęga o wielkim sercu, zaradny i sprytny, zawsze skory do pomocy innym. W swoim postępowaniu kieruje się poczuciem sprawiedliwości i dobrocią. Zabiera bandycie, skradzioną sakiewkę, by podarować ją ubogiemu. Opiekuje się dwoma przypadkowo napotkanymi chłopcami. Gdy w 1832 roku dochodzi do starć zbrojnych między ludem Paryża a wojskami rządowymi, Gavroche podąża za robotnikami i studentami na barykadę, by walczyć w obronie wolności i prawdy. Jest wyczulony na zło i fałsz, szczery i pełen wiary w sprawiedliwość. Usłyszawszy, że powstańcom kończy się amunicja, wybiega przed barykadę, zbierać naboje pozostałe w ładownicach zabitych gwardzistów narodowych, mogące się przydać powstańcom. Zauważony przez żołnierzy, nie ucieka ale zbiera je dalej, aż do momentu, gdy zostaje zastrzelony.
Gavroche jest symbolem ludu w ogólności - ubogiego, lecz dobrego z natury, gotowego do poświęceń i śmierci w walce o wolność.
To wzruszające opowiadanie, stanowi obszerny fragment najbardziej znanej powieści Victora Hugo "Nędznicy" i zdecydowanie zachęca nie tylko do przeczytania samego opowiadania, ale całej powieści.
Polecam.
