źródło: pl.wikipedia.org
"Apostoł upomina, aby nikt sam sobie mądrym się nie udawał. Takie
rozumienie o sobie szczerym jest głupstwem.
Bo fundament mądrości jest:
swojej nie dufać mądrości"
Piotr Skarga
Skarga Piotr, właśc. P. Powęski, ur. 2 II 1536, Grójec, zm. 27 IX 1612, Kraków, polemista religijny, hagiograf, kaznodzieja. Czołowy przedstawiciel polskiej kontrreformacji. Po ukończeniu w 1555 Akademii Krakowskiej objął kierownictwo szkoły parafialnej przy kolegiacie Św. Jana w Warszawie. Około 1564 otrzymał święcenia kapłańskie we Lwowie, a 1568 udał się do Rzymu, gdzie 1569 wstąpił do zakonu jezuitów. Po powrocie do kraju objął obowiązki wykładowcy i kaznodziei w kolegium zakonnym w Pułtusku. Po przekształceniu wileńskiego kompendium jezuickiego w Akademię Wileńską został jej pierwszym rektorem. Po 4 latach przeniesiony przez władze kościelne do Krakowa, na stanowisko przełożonego domu zakonnego Św. Barbary.
W pisarstwie koncentrował się na publicystyce wymierzonej przeciwko konfederacji warszawskiej gwarantującej tolerancję religijną.W kolejnych broszurach wzywał do jej unieważnienia. Starał się też oddziaływać na Zygmunta III Wazę, zwłaszcza od 1588, kiedy został powołany na stanowisko nadwornego kaznodziei. Skarga wypowiadał się zdecydowanie za wzmocnieniem władzy królewskiej. Dał temu wyraz w Kazaniach sejmowych (1597). Oprócz spraw wyznaniowych wypowiadał się na temat reformy ustroju Rzeczypospolitej. Obdarzony talentem publicystycznym wszedł także do historii literatury jako pisarz zasłużony dla rozwoju języka narodowego. Największą popularność zyskały Żywoty świętych (1579).
Źródło tekstu : Wielka Encyklopedia PWN
Źródło tekstu : Wielka Encyklopedia PWN
"Kto ojczyźnie służy, sam sobie służy"
Piotr Skarga
źródło: pl.wikipedia.org
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz