"Księga dżungli" - powieść Rudyarda Kiplinga, angielskiego prozaika i poety, znanego podróżnika, wyróżnionego literacką Nagrodą Nobla w roku 1907.
Książka zawiera cykl opowiadań o zwierzętach i Mowglim - chłopcu przygarniętym przez wilczą rodzinę i wychowanym przez niedźwiedzia Baloo, panterę Bagheerę i anakondę Kaa. Do dżungli chłopiec trafia jako niemowlę. Jest nagi i bezbronny jednak wykazuje się dużą odwagą i siłą. Wilcza rodzina przygarnia go i traktuje jak członka własnego stada. Chłopiec wychowuje się na granicy dwóch światów: ludzkiego i zwierzęcego. Dorasta pod opieką wilczych rodziców którzy uczą go zasad panujących w dżungli. Mowglim był bardzo pojętnym uczniem i robił duże postępy w nauce. Wykazywał się sprytem, siłą i zwinnością, nie czuł respektu przed ogniem. W dżungli czuł się bezpieczny. Po kilku latach trafia do ludzkiej wioski.Tam przygarnia go Messa, kobieta która straciła syna. Poznaje tam ludzką mowę, nosi ubrania i dowiaduje się o wartości pieniądza. Nie jest zachwycony nowym światem. Ludzie pokazują mu ciemną stronę swojej natury: chciwość, zazdrość i nienawiść. Jednym z ważniejszych aspektów powieści jest relacja między światem ludzi a światem zwierząt. Wydawać się może, że te dwie rzeczywistości odgradza szeroki mur i nie ma między nimi żadnych podobieństw, jednak jeżeli przyjrzeć się im bliżej, można zauważyć, że wcale nie są tak od siebie różne.
Powieść może skłonić czytelnika do rozmyślań nad naturą ludzką: czym ona jest i co tak naprawdę sprawia, iż człowiek jest człowiekiem.
Polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz